Αναρτήσεις

Ο γιος του ανθρώπου με το γαρύφαλλο, Νίκος Μπελογιάννης μιλά στη HuffPost Greece: «Δεν πούλησα την ψυχή μου σε κανέναν διάβολο»

Εικόνα
Στην εξώπορτα της πολυκατοικίας ένα κουδούνι που μοιάζει βγαλμένο από κινηματογραφική ταινία, ή βαριές, αιματοβαμμένες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας- «Έλλη Παππά Μπελογιάννης Ν.». Στο διαμέρισμα, που από τον φωταγωγό του έχεις θέα στον Λυκαβηττό, συναντώ τον Νίκο Μπελογιάννη, γιο του «ανθρώπου με το γαρύφαλλο» που εκτελέστηκε το ’52 στο Γουδή και της δημοσιογράφου Έλλης Παππά, της αγωνίστριας δημοσιογράφου που τον μεγάλωνε για τρία χρόνια μέσα στις φυλακές. Ο Νίκος Μπελογιάννης είναι ένας ευγενέστατος, σεμνός άνθρωπος που στο τέλος της συνέντευξης διστακτικά δέχτηκε να τον φωτογραφήσω για τις ανάγκες της δημοσίευσης. «Έγινα χημικός μηχανικός- μου άρεσε η χημεία αλλά ήθελα να ακολουθήσω μια αυτόνομη πορεία για να αποφύγω τις συγκρίσεις- την πολιτική την θεωρούσα μπόχα, δημοσιογράφος ήταν η μάνα μου». Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο: Ανατύπωση του σκίτσου του Πάμπλο Πικάσο με το ιδιόχειρο σημείωμα του ίδιου που βρίσκεται στην πίσω πλευρά. «Η τύχη του αυθεντικού αγνοείται»

Τι έδωσε ο Ερντογάν και απέφυγε το πραξικόπημα;

Εικόνα
Του Παντελή Σαββίδη Η πλειοψηφία των Ελλήνων αναλυτών εκτιμά ότι ο Ερντογάν  εξήλθε ενισχυμένος της απόπειρας πραξικοπήματος αλλά προϊόντος του χρόνου θα γίνει σαφές πως ο Τούρκος πρόεδρος διεσώθη από την παρέμβαση του αρχηγού της 1 ης  Στρατιάς Ουμίτ Ντουντάρ που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη. Και η παρέμβαση αυτή έγινε αφού επι αρκετό διάστημα ο στρατηγός συνδιαλεγόταν με την πολιτική ηγεσία της Τουρκίας. Το πραξικόπημα άρχισε να εκφυλίζεται από τη στιγμή που παρενέβη δημοσίως ο Ντουντάρ και ετάχθη κατά των πραξικοπηματιών. Το τι συζήτησε ο Ντουντάρ με τον Τούρκο πρωθυπουργό και, ενδεχομένως, με τον ίδιο τον Ερντογάν παραμένει άγνωστο αλλά, η ερμηνεία των εξελίξεων οδηγεί στο συμπέρασμα πως υπήρξε παρασκηνιακή συνεννόηση. Ποια ήταν η άλλη πλευρά που συνομιλούσε με τον Ερντογάν με τη διαμεσολάβηση του τούρκου αρχηγού στρατιάς; Κατά την ανάλυση αυτή, οι αμερικανοί. Εικάζεται, λοιπόν, ότι οι Αμερικανοί ζήτησαν και πήραν από τον Ερντογάν αυτό που τους ενδιαφέρει την περίοδο

Εκκαθαρίσεις Ερντογάν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα

Εικόνα
Η επόμενη ημέρα του αποτυχημένου πραξικοπήματος στην Τουρκία βρίσκει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εμφανώς ενισχυμένο, αλλά και με ένα ισχυρό «άλλοθι» για να συνεχίσει τις εκκαθαρίσεις σε στρατό και δικαιοσύνη με μεγαλύτερη μάλιστα ένταση από εκεί που τις είχε αφήσει. Συνολικά οι συλληφθέντες των πρώτων ωρών ανέρχονται σε 6.000, ενώ πάνω από 2.800 δικαστικοί έχουν εκδιωχθεί. Και έπεται συνέχεια, όπως δήλωσε και ο υπουργός Δικαιοσύνης της Τουρκίας Μπεκίρ Μποζντάν. Ήδη γίνεται λόγος για την «οριστική εκκαθάριση», ενώ ανοιχτό παραμένει το ζήτημα της επαναφοράς της θανατικής ποινής για τους πραξικοπηματίες. Στόχος του το ξήλωμα όλων των υποστηρικτών του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν από τον κρατικό μηχανισμό και όχι μόνο. Ο πρώην σύμμαχός του αποτελεί εδώ και τρία χρόνια τον βασικό εχθρό του Ερντογάν καθώς τα συμφέροντά τους συγκρούστηκαν  (Διαβάστε αναλυτικά:  Ερντογάν Vs Γκιουλέν: Πόλεμος μεταξύ δύο πρώην συμμάχων  και  Τουρκία: Ποιος θα κερδίσει αυτή τη μάχη; ) . Ήδη τον είχε κατηγ

Η αλήθεια για το PSI και τα 80 δις ευρώ

Εικόνα
Του Δημήτρη Μάρδα Το πιο μεγάλο κούρεμα δημόσιου χρέους στην παγκόσμια ιστορία ήταν το PSI του 2012, που φαινομενικά έσβησε 137,9 δισ. ευρώ ελληνικού χρέους, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος. O κ. Βενιζέλος, ως υπουργός Οικονομικών από την περίοδο που έγινε το PSI, επαναλαμβάνει συνεχώς στις δημόσιες εμφανίσεις του έως και σήμερα, ότι το PSI ήταν μια μεγάλη επιτυχία, υπογραμμίζοντας ότι το ύψος του πραγματικού κουρέματος του χρέους που διαγράφηκε, ανέρχεται σε 160 δις ευρώ! Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική, σύμφωνα με διάφορους αναλυτές. Για το πραγματικό ύψος της μείωσης του χρέους μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος (Έκδοση: Το χρονικό της μεγάλης κρίσης. Η Τράπεζα της Ελλάδος 2008-2013, 2014) αναφέρει χαρακτηριστικά: Το πρώτο δίμηνο του 2012 ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, σύμφωνα με την οποία η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα ήταν μεγαλύτερη απ’ ότι είχε προβλεφθεί αρχικά. Όμως το καθαρό όφελος από τη