ΚΡΗΤΟΛΟΓΙΟ

Ζούμε ιστορικές περιόδους, στις οποίες κρίνεται η πορεία κρατών και εθνών, παράλληλα όμως αναδεικνύονται πολιτικοί ηγέτες, ενώ άλλοι κατακρημνίζονται ή μετατρέπονται σε οδυνηρά πρόσωπα που οδηγούν σε εθνικές καταστροφές. Όλα δείχνουν ότι η συμφωνία των Πρεσπών και η λύση που δίνεται με το γειτονικό κράτος της Βόρειας Μακεδονίας, πλέον, οδηγεί σε πλήρη αναδιάταξη τον πολιτικό χάρτη στη χώρα, Κόμματα οδηγούνται στην εξαφάνιση, ενώ άλλα θα κυριαρχήσουν σε χώρους που μένουν… ορφανοί. Η ιστορία της χώρας είναι πλούσια σε παραδείγματα, με το χώρο της Δεξιάς να καταγράφεται με αρνητικό πρόσημο, διότι διαχρονικά- με λίγες εξαιρέσεις- προέτασσε το στενό κομματικό συμφέρον και τη δίψα για εξουσία από το εθνικό. Για να μην ξεχνιόμαστε. Με τι υποσχέσεις και συνθήματα κέρδισαν τις εκλογές το 1920 και οδήγησαν τη χώρα στη Μικρασιατική καταστροφή, από πού προήλθαν τα στελέχη της δικτατορίας Μεταξά, οι συνεργάτες των Γερμανών καταχτητών και τα τάγματα ασφαλείας από ποιο χώρο προερχόταν, στο

Ο Νίκος Μέρτζος είναι 82 ετών. Γεννήθηκε στο Νυμφαίο της Φλώρινας. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, ενώ από το 1955 ξεκίνησε να ασκεί τη δημοσιογραφία. Εργάστηκε σε πολλά μέσα της έντυπης και ραδιοτηλεοπτικής δημοσιογραφίας και στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Δραστηριοποιήθηκε στο φοιτητικό κίνημα και σε κινητοποιήσεις για το Κυπριακό ενώ προδικτατορικά δραστηριοποιήθηκε και ως μέλος της ΕΚΟΦ. Κατά την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας ήταν μέλος της «Συμβουλευτικής Επιτροπής», ενός γνωμοδοτικού σώματος διορισμένου από τους δικτάτορες με σκοπό να δημιουργήσει ένα δημοκρατικό προσωπείο για το δικτατορικό καθεστώς. Μετά την πτώση της δικτατορίας διετέλεσε σύμβουλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή του Ευάγγελου Αβέρωφ και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, από το 1990 ως το 1993 για θέματα Μακεδονίας και Θράκης.  Ήταν ένας από τους συνδιοργανωτές του συλλαλητηρίου για το Μακεδονικό στη Θεσσαλονίκη το Φεβρουάριο του 1992 και συντάκτης της σχετικής διακήρυξης. Το 1995 εκλέχτηκε πρόεδρος

Του Γιώργου Λακόπουλου Το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου πέρασε χωρίς να ενοχλήσει κανείς όσους το οργάνωσαν και  όσους πλούτισαν καταστρέφοντας τους άλλους. Παρότι υπήρξε κεντρική προεκλογική εξαγγελία ενός κόμματος που κέρδισε τις εκλογές και για να το διαλευκάνει, δεν το έκανε. Έμειναν να ταλαιπωρούνται οι φουκαράδες της ΔΕΚΑ, ενώ οι πραγματικοί υπεύθυνοι και οι επωφελημένοι χάθηκαν στο βάθος του χρόνου και μερικοί  σήμερα κάνουν κηρύγματα ηθικής ή κατέχουν υψηλά αξιώματα. Το σκάνδαλο  Ζήμενς, για το οποίο υπήρχαν ομολογημένα ποσά και συγκεκριμένη ροή χρήματος για περιγραφόμενους  αποδέκτες, εξαερώθηκε την ώρα που κάποιοι επέτρεψαν – ή οργάνωσαν- τη  δραπέτευση Χριστοφοράκου- α λα Κοσκωτά, το 1988. Για να επακολουθήσει η μεθόδευση της καταδίκης του στη Γερμανία, σε αστεία ποινή, ώστε να καθίσταται αδύνατη η έκδοσή του καθώς δεν μπορεί να δικαστεί ξανά για τα ίδια αδικήματα. Πάλι οι πραγματικοί υπεύθυνοι  την γλύτωσαν. Τώρα το κακό πάει να τριτώσει με τη Novartis. Από την ώρ

Μετά την απελευθέρωση του έθνους από τον Οθωμανικό ζυγό, την απόκτηση της ανεξαρτησίας μας, της ελευθερίας μας, και της συγκρότησης του Ελληνικού κράτους μετά από αιώνες, ουδείς αντιλήφθηκε την οικονομική υποταγή μας στις λεγόμενες τότε Μεγάλες Δυνάμεις και κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία. Μην ξεχνάμε ότι μεσούσης της Ελληνικής επανάστασης και πριν καν ξεκαθαριστεί εάν θα αποκτούσαμε την ανεξαρτησία μας, πιστωτικά ιδρύματα της Γηραιάς Αλβιώνος, μας είχαν ήδη δανείσει με εκατομμύρια λίρες. Φυσικά τα ευαγή τούτα ιδρύματα δεν θα έχαναν τα λεφτά τους και φυσικά δεν τα έχασαν. Μας τα έδωσαν μάλιστα με υψηλό τόκο και κουτσουρεμένα, μόλις το 40% του αρχικού κεφαλαίου έφτασε στα χέρια των προκρίτων, οι οποίοι τα χρησιμοποίησαν στην εμφύλια διαμάχη, κατά του Κολοκοτρώνη του Μακρυγιάννη και άλλων πολεμιστών. Η ιστορία δείχνει ότι δεν τους ενδιέφερε η επιτυχής ολοκλήρωση της επανάστασης εάν αυτή δεν τους διατηρούσε τα προνόμια και την εξουσία. Από αυτή τη μαγιά των πολιτικών δημιουργήθηκαν κ

Του Γιώργου Λακόπουλου Προσπαθούν αμφότεροι να το κρύψουν, όσο μπορούν, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, αλλά οι παροικούντες το επιβεβαιώνουν:  Ο  Κυριάκος Μητσοτάκης και η Φώφη Γεννηματά μετρούν το βάθος των πληγών που άφησε στα κόμματά τους η  συζήτηση στη Βουλή για τη Novartis, εξ αιτίας των εμφανίσεων που έκαναν  ο Αντώνης Σαμαράς και ο Άδωνις Γεωργιάδης -εκ μέρους της ΝΔ- και ο Βαγγέλης Βενιζέλος με τον Ανδρέα Λοβέρδο -από το ΠΑΣΟΚ. Στην πράξη και οι δυο πολιτικοί αρχηγοί σύρθηκαν στην υπεράσπιση των στελεχών τους αντιστοίχως,  έχοντας κατά νου ν’ αφήσουν και  οδούς  διαφυγής για τον εαυτό τους. Ωστόσο στη διάρκεια της συζήτησης τα πράγματα τους ξεπέρασαν. Συνεργάτες τους που παρακολουθούσαν  τις ομιλίες διαπίστωσαν ότι οι τέσσερις συμπλέουν μεταξύ τους και έχουν γραμμή όξυνσης και ακραίων αντιδράσεων  που δεν εξυπηρετούν ούτε την αξιωματική αντιπολίτευση, ούτε το νέο κόμμα που αναμένεται να ιδρυθεί στη θέση του ΠΑΣΟΚ. Εν τω μεταξύ δεν βρίσκει σύμφωνους πολλούς μέσα στ

Συντάκτης:  Ντάνι Βέργου «Και ο  Λοβέρδος  και ο  Σαλµάς  και εγώ ρίξαµε τη φαρµακευτική δαπάνη». Τα λόγια του  Αδωνη Γεωργιάδη , αντιπροέδρου της Νέας Δηµοκρατίας και πρώην υπουργού Υγείας από τον Ιούνιο 2013 µέχρι τον Ιούνιο 2014, ο οποίος έχει αναλάβει αυθορµήτως την υπεράσπιση και των προκατόχων του, αντηχούν στα αυτιά του κάθε πολίτη, από την ηµέρα που έσκασε το σκάνδαλο «Novartis». Πλανόδιος από ραδιόφωνο σε τηλεόραση και από twitter και facebook σε εφηµερίδα, ο  Αδ. Γεωργιάδης  επαναλαµβάνει το ίδιο ρεφρέν: ότι κατεδάφισε τη δηµόσια φαρµακευτική δαπάνη και άρα όλα καλά. Αφορµή για τις επαναλαµβανόµενες δηλώσεις του Αδωνη, η υπόθεση «Novartis» που αφορά και µίζες δεκάδων εκατοµµυρίων ευρώ, γεγονός για το οποίο ελέγχονται και πρώην κυβερνητικοί παράγοντες, εκτός από τους υπηρεσιακούς. Ακόµα και υπουργικές αποφάσεις φέρονται να έχουν ληφθεί µε αποτέλεσµα την ενίσχυση της θέσης της συγκεκριµένης εταιρείας στην αγορά φαρµάκου της χώρας µας, έναντι των ανταγωνιστών τ

Τον Απρίλιο του 1975 η ΕΣΗΕΑ προκηρύσσει μια μεγάλη απεργία για εργασιακά αλλά και θεσμικά ζητήματα των δημοσιογράφων. Οι εκδότες της εποχής δεν υποχωρούν παρά μόνο όταν στις 13 Μαΐου εκδίδεται το απεργιακό φύλλο «Αδέσμευτη Γνώμη» που γίνεται ανάρπαστο. Βλέποντας αυτή την κίνηση αποδέχονται τα αιτήματα. Ο Κώστας Νίτσος, δημοσιογράφος, διευθυντής της απεργιακής έκδοσης «Αδέσμευτη Γνώμη» και για πολλά χρόνια διευθυντής της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ», μιλώντας για εκείνη την απεργία είχε πει: «Συνέπεια της χουντικής διαφθοράς το έως τότε δημοσιογραφικό- εκδοτικό κατεστημένο εκπίπτει καθαρά επιχειρηματικό. Οι εκδότες αυξάνουν τον πλούτο τους σε βάρος των συντακτών. Για το οικονομικό κέδρος τους θυσιάζουν και την καθαρή ενημέρωση και την αντικειμενική αλήθεια των ειδήσεων. Παραποιώντας και παραλείποντας οτιδήποτε δεν τους συμφέρει. Η Ένωση Συντακτών απαντά θαυμαστά. Στις 28 του Απρίλη του 1975 κατεβαίνει σε απεργία που αργότερα την κάνει διαρκείας, όχι μόνο για την αύξηση των αποδοχών ή

Του Γιώργου Λακόπουλου Ας ξεκινήσουμε με ένα ερώτημα: « Σε ποιόν ανήκει  ο Ανδρέας Παπανδρέου;».   Υπάρχουν πολλές απαντήσεις-  ανάμεσά τους και η εξής: « Πάντως όχι σε εκείνους που έχουν παραβιάσει  τις πολιτικές παρακαταθήκες του» . Μπορούν να διεκδικούν ιδιοκτησιακά δικαιώματα στη μνήμη του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ όσοι έχουν βάλει στο χρονοντούλαπο τις αρχές της Διακήρυξης της 3 ης  Σεπτέμβρη;  Όσοι  αλλοίωσαν το χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ  και το πήγαν στο ΔΝΤ;  Όσοι  το έκαναν  παράρτημα της Δεξιάς του Σαμάρα, ή επιδιώκουν να κάνουν  δεκανίκι της Δεξιάς της οικογένειας Μητσοτάκη; Πολύ περισσότερο, όσοι προσπαθούν να εξαφανίσουν τα σύμβολα και το όνομά του,  μαζί με την σοσιαλιστική ιδεολογία του και τη μνήμη του  -αφού την κατακρεουργήσουν  πρώτα; Μπορούν να επικαλούνται τον Ανδρέα Παπανδρέου όσοι διέσπασαν το κόμμα του;  Όσοι έθεσαν τη λειτουργία του στην κρίση μιντιαρχών και οικονομικών παραγόντων; Όσοι συναγελάζονται με τους υβριστές του και όσους τον έστειλαν στο Ειδικό Δικαστήρ