Το αυγό του φιδιού εκκολάφθηκε

Η εβδομαδιαία εφημερίδα «Παραπολιτικά» αποκάλυψε ότι υπάρχει στο Μέγαρο Μαξίμου, στο συρτάρι του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, μια δημοσκόπηση που δείχνει ότι η δυναμική της Χρυσής Αυγής είναι μεγάλη, φτάνει στο 18% ενώ στις ηλικίες μεταξύ 18 και 40 ετών ξεπερνά κατά πολύ το 20%, καθιστώντας της δεύτερο Κόμμα, δημοσκοπικά.

Τι είναι η Χρυσή Αυγή; Ένα Κόμμα καθαρά ναζιστικό το οποίο χρησιμοποιεί κατά γράμμα την τακτική του Χίτλερ, που τον έφερε στην εξουσία.

Το απλό είναι ότι εκμεταλλεύεται την εξαθλίωση της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, αλλά και της οργής που υπάρχει στην κοινωνία για το πολιτικό σύστημα, το οποίο δεν μπορεί να ξεπεράσει τις παθογένειες του παρελθόντος, ούτε να αποκοπεί από πρακτικές που έφεραν τη χώρα σε αυτή τη δεινή θέση.

Τι έχει μέχρι σήμερα για την αντιμετώπιση της κρίσης; Λιτότητα, φόροι που πλήττουν τους χαμηλόμισθους, τους συνταξιούχους και συνθλίβουν τη μεσαία τάξη, απολύσεις, χαράτσια. Η αποτυχημένη Ελίτ, πολιτική και οικονομική, που φέρει τη ευθύνη γι’ αυτό που βιώνουμε δεν έχει πληρώσει απολύτως τίποτα, αντιθέτως κερδίζει, προσπαθώντας με νύχια και με δόντια να μείνει στην εξουσία χωρίς να αλλάζει συνήθειες.

Φορολογικό νομοσχέδιο που να μειώνει τις αντιθέσεις δεν υπάρχει ακόμη και ο κ. Στουρνάρας το μόνο που πράττει είναι να εφαρμόζει τις απαιτήσεις της τρόικας και να δηλώνει ότι θα πληρώσει «μέχρι και ο πάπας», αλλά μέχρι τώρα πληρώνει μόνο ο συνήθης ύποπτος, όπως γίνεται εδώ και χρόνια.

Αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς. Στη Γερμανία είναι έξω φρενών και δηλώνουν ότι στην Ελλάδα δεν γίνεται τίποτα για φορολογική ισονομία, αντιθέτως «οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί, φτωχότεροι», όπως επισημάνθηκε στη συνάντηση που είχε ο κ. Σόιμπλε με ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες της χώρας του. Ακόμη και το ΔΝΤ στην έκθεση για την Ελλάδα αναφέρεται στις κραυγαλέες ανισότητες που υπάρχουν μέσα στην κοινωνία, με ιδιαίτερα επικριτικό λόγο για την επιχειρηματική τάξη, αλλά και για την πολιτική εξουσία, που δε λαμβάνει κανένα μέτρο, δεν ελέγχει, ενώ τα νομοθετήματα που υπάρχουν με ποινές και πρόστιμα αποτελούν χάδι για τους επιχειρηματίες.

Γιατί όμως ο κόσμος που είναι τόσο απογοητευμένος και οργισμένος πάει σ’ ένα τόσο ακραίο πολιτικό χώρο;

Στην Αριστερά εξακολουθεί να ισχύει το παλιό ανέκδοτο που έλεγαν για τους Κνίτες. «Όταν δείχνεις σ’ ένα Κνίτη το φεγγάρι αυτός κοιτάζει το δάχτυλο».

Στο ΣΥΡΙΖΑ έγιναν Κόμμα, αλλά η πολυγλωσσία έμεινε. Άλλα λένε τη μια μέρα, αλλά την άλλη και ουσιαστικά δεν έχουν ακόμη να παρουσιάσουν ένα πειστικό πρόγραμμα για έξοδο από την κρίση, χωρίς όμως να πάμε στην πλήρη καταστροφή. Το ΚΚΕ έμεινε ακόμη στην εποχή της Σοβιετικής Ένωσης και αναπολεί το Στάλιν, η ΔΗΜΑΡ προσπαθεί να ξεμπλέξει από τους κυβερνητικούς και τους μη κυβερνητικούς, ενώ άλλα μικρότερα κόμματα ψάχνουν ακόμη το δρόμο της επανάστασης.

Για την κυβέρνηση δεν έχουμε να πούμε και πολλά πράγματα, όταν φεύγει από το υπουργείο Υγείας ο προηγούμενος υπουργός και μαζί του καμιά τριανταριά σύμβουλοι και παρατρεχάμενοι, ενώ αναλόγως κινούνται και οι υπόλοιποι, νέοι και παλιοί, τότε σηκώνεις ψηλά τα χέρια και λες ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει τίποτα.

Είναι βέβαια και ο Πάνος με τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» με τον ακραίο λαϊκισμό που δημιουργεί τους επόμενους πελάτες του Μιχαλολιάκου και της παρέας του.

Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια στη χώρα υποχώρησε δραματικά το πολιτιστικό επίπεδο. Ο καταναλωτισμός που ξεπέρασε κάθε όριο, ο εύκολος και χωρίς κούραση και ιδρώτα πλουτισμός, τα προγράμματα των ιδιωτικών καναλιών των Αθηνών, όπου αναδεικνυόταν η μαγκιά και καπατσοσύνη, η υποχώρηση βασικών ηθικών αξιών στην κοινωνία, η αποδοχή της ήσσονος προσπάθειας, δημιούργησαν τους καλύτερους πελάτες της Χρυσής Αυγής.

Παράδειγμα εδώ στην Κρήτη.

Τι περιμένουμε από ένα νέο τριαντάρη που μεγάλωσε με τις παράνομες επιδοτήσεις, που δεν έμαθε να δουλεύει στη ζωή του, που είχε πάντα ένα… γερό χαρτζιλίκι στην τσέπη, που ο μπαμπάς, του πήρε από νωρίς το 4Χ4 και το πιστόλι.

Τι περιμένεις από ένα γνωστό ο οποίος πριν 10 χρόνια με επιτιμητικό τρόπο μου είπε ότι δίνω ένα σωρό λεφτά για να σπουδάσω τα παιδιά μου, ενώ εκείνος ήταν σίγουρος πως θα τα… τακτοποιήσει μέσω του βουλευτή, όπως φτιάχτηκε και αυτός. Τώρα ωρύεται κατά εκείνων που τον βοήθησαν, αλλά δεν μπορεί πλέον να ελπίζει σε αυτούς. Τα παιδιά είναι στην ανεργία και χωρίς προσόντα δύσκολα έχουν μέλλον.

Φοβάμαι ότι σε λίγο καιρό το διακύβευμα όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στην Ευρώπη, θα είναι άλλο. Γιατί το αυγό του φιδιού έχει εκκολαφθεί αλλά οι πολιτικοί μας κλείνουν μάτια αυτιά. Οι δε Ευρωπαίοι, μοιραίοι και άβουλοι, ηγέτες μικροί, εξακολουθούν να υπηρετούν το χρηματιστηριακό και τραπεζικό κεφάλαιο, οδηγώντας τη νέα γενιά στα άκρα.

Υπάρχει ελπίδα;

Ναι άλλα έχει μειωθεί δραματικά, χωρίς να γίνονται ουσιαστικές προσπάθειες για να αλλάξει το ποτάμι. Αν συνεχίσουμε έτσι σύντομα θα αγωνιζόμαστε για υπέρτερα αγαθά και αυτό ας το αντιληφθούν όλοι. Δεξιοί, Κεντρώοι και Αριστεροί.

  

Κ. Θ. Βασιλάκης